Buiten nog een laagje sneeuw en vrieskou. Binnen groeien de tuinbonen in het kasje op de vensterbank.
Terugblik
Als ik terugdenk aan de tuin in 2011, dan denk ik vooral: nat en slak! Maar nat was het natuurlijk vooral in de zomer. In het voorjaar en najaar was het genieten geblazen! Meestal zo aan het einde van de middag op het bankje naast de schuur al dan niet met een fris witbiertje.
Jaar van de slak
2011 was een fantastisch slakkenjaar en daardoor een slecht pompoen- en courgette jaar. Ik had een grootse pompoenoogst gepland, maar keer op keer werden de jonge plantjes binnen een mum van tijd tot de grond toe verorberd. Er is zelfs nog een glazen koffiepot door gesneuveld toen ik het koffiedik eruit wilde schudden ter afschrikking en daarbij een paal raakte; krak, barst… 
pompoenplantje poten.... met gejuich van slakken op de achtergrond
Bramen, druiven, rabarber en bessen
Wel was het een heel goed bramen- en druivenjaar in onze tuin. Ik dacht dat ik niet zo’n druivenliefhebber was, maar van de trossen eigen oogst kon ik geen genoeg krijgen! Rabarber deed het ook prima en de rode bessenstruik hing helemaal vol. Beiden heb ik enkele keren verwerkt in een lekkere crumble, mmm….!
Oogst
Wat het oogsten betreft zat er dit jaar eindelijk wat vooruitgang in. Oogsten is namelijk een beetje een zwakke plek. Ik heb het afgelopen jaar diverse malen verse tuinthee gedronken van de munt en citroenmelisse, heerlijk! En er is verschillende keren salade uit de tuin geplukt, vooral uit de koude bak.
Bloemen
Meer bloemen in de tuin was één van mijn voornemens voor 2011 en dat is aardig gelukt. Het ooit gezaaide komkommerkruid kwam ook dit jaar weer op diverse plekken op en de Oost Indische kers deed het ook heel goed. Ook de stokrozen, gele tortsen en damastbloemen stonden er weer prachtig bij. Bijenplant en groenbemester Phacelia wordt ook een blijvertje wat mij betreft.
Dieren
Heel veel lieveheersbeestjes, je kwam ze echt overal tegen. En mooie libellen die boven de tuin rondcirkelden. Maar het meest bijzondere was de kolibrievlinder die ik een paar keer heb gespot. Wat een waanzinnig gaaf beest is dat! Helaas was ik telkens te laat met het fototoestel.
Geplaatst in Onze Tuin
Eetbare bostuin
Afgelopen zaterdag een leuke workshop gevolgd op het Eetbaar Park in Den Haag: De Eetbare Bostuin, door Vera Greutink van Tuin smakelijk.
Weer veel nieuwe ideeën, kennis en inspiratie opgedaan om mee aan de slag te gaan in het schaduwrijke deel van onze tuin!
Aanrader!
Vera schrijft ook leuke artikelen over moestuinieren voor het mooie online magazine wroeten.nl
Eetbaar Park in Zuiderpark, Den Haag
Geplaatst in Geen categorie
Nieuw op Groenechaos
Het was de bedoeling om iedere maand ten minste 1 nieuw bericht op deze site te posten. Nu heb ik in de maand oktober wel veel toegevoegd aan groenechaos.nl, maar dan vooral oud “nieuws”.
M’n oude weblog (bauwestorm.weblog.nl) is gelukkig weer in de lucht. En aangezien weblog.nl overgegaan is op WordPress, kon ik met hulp van mijn IT-adviseur al mijn oude blogberichten vrij eenvoudig naar deze site overpompen.
Dus… vanaf nu op groenechaos: de ontstaansgeschiedenis van onze tuin! Om te starten bij het begin klik hier En een gallery met foto’s van de afgelopen jaren.
En verder heb ik in oktober nog bollen in de grond gestopt en op verschillende manieren heerlijk genoten van de tuin :
Geplaatst in Geen categorie
PC Tuinentour Rotterdam
Gisteren met een groep gezellige mensen heel Rotterdam doorkruist op de fiets om in één dag alle permacultuur initiatieven te bekijken.
Via deze link is het verzamelde beeldmateriaal te bekijken:
Link naar beeldverslag PC tuinentour Rotterdam
En hieronder een verslag:
Verslag PC Tuinentour 25 september 2011
Vanwege het prachtige weer besloot ik niet alleen de tour maar ook de reis naar de eerste tuin per fiets te doen. Daarvoor moest ik wel “even” naar de noord-oostkant van Rotterdam fietsen, een ritje van zo’n 30 km.
Daar kwam ik aan bij het Wollefoppengroen. Een fraaie permacultuur proefmoestuin op een groot grasveld achter een speeltuin in de wijk Zevenkamp. In de toekomst hopen de initiatiefnemers van deze tuin een nog groter deel van het veld als eetbaar landschap in te richten.
Daarna fietsten we met een gezelschap van zo’n 12 mensen richting Kralingen om daar in een straat met grote herenhuizen de bostuin van Solange Schmeits te bezoeken. Deze tuin werd vorig jaar verkozen tot meest natuurvriendelijke tuin van Rotterdam. Solange vertelde dat zij niet teveel ingrijpt in de tuin en vooral kijkt wat er vanzelf opkomt en wat je daarmee kan doen. Zo tapt ze berkensap uit de berk en maakt gezonde groene smoothies met de kruiden uit de tuin.
De volgende stop was de buurtmoestuin van Max, de organisator van deze tuinentocht. Hij woont met zijn gezin in een bovenhuis en vanuit de eigen behoefte om eetbare gewassen te verbouwen is het afgelopen voorjaar deze buurtmoestuin ontstaan. Een stukje braakliggend terrein naast een speeltuin werd in korte tijd tot een permacultuurtuin omgevormd. Iedere week is er een tuinieravond waarop alle buurtbewoners die dat leuk vinden welkom zijn. Naast de buurtmoestuin ligt een terrein van het Buurtlab met een aantal vierkantemetertuintjes en een prachtige bolkas.
Omdat Daniel, die ons door de volgende twee tuinen zou rondleiden, helaas met een gebroken been thuis zat, bekeken we op eigen gelegenheid de permacultuurtuin bij het Bergwegplantsoen. Voor een openbaar toegankelijke tuin, ligt deze er echt fantastisch bij! Leuk om dit te zien, met name omdat ik het plantsoen voor de metamorfose al eens had bezocht. Dat was vanwege een ontwerpopdracht die ik in 2009 met een groepje medestudenten heb gemaakt ter afsluiting van onze permacultuur jaaropleiding.
Bij het volgende project, de Gandhituin aan de Gordelweg, was er gelegenheid om je zelf meegebrachte lunch te nuttigen en werden we getrakteerd op koffie en thee. Dit project heeft vooral een sociale insteek. Iedereen is welkom om mee te helpen in de tuin en ook bij een maandelijkse maaltijd op de tuin.
Het laatste project in het noordelijke deel van Rotterdam was de Voedseltuin. Deze ligt achter de loods van de Voedselbank en is bedoeld om de voedselpakketten in de toekomst te voorzien van verse, biologisch geteelde groenten. De tuin heeft een enorme oppervlakte, een uitdagend project!
De groep fietsers, die inmiddels nog groter was geworden, vervolgde de tour richting de Maastunnel. Onderweg pikten we de Tuin aan de Maas nog even mee (die had ik al een tijdje op mijn verlanglijst staan!). Buurtbewoners waren gelukkig bereid om ons spontane bezoek te voorzien van een toelichting op dit project. We waren erg onder de indruk van het “concept” De doelstelling is: het gezellig samen tuinieren en genieten van de tuin. Wil je wat oogsten, prima! Wil je lekker bezig zijn in de tuin? Ga je gang! Met een kopje koffie genieten op het terrasje? Veel plezier! Ook jongeren die soms ’s avonds neerstrijken in de tuin, zijn welkom. Deze worden vriendelijk aangesproken: “Prima dat jullie hier zitten, ruim alleen wel je troep even op als je weer gaat!” Een van de bewoners neemt de coördinatie voor haar rekening en via een stichting worden subsidies binnengehaald om de tuin in stand te houden en uit te breiden.
Op Zuid aangekomen fietsten we naar de voorlaatste tuin die gesitueerd was op een volkstuincomplex. Het complex zelf vond ik al een belevenis op zich; heel leuk om te zien, hoe alle verschillende culturen in de tuinen tot uiting komen! De permacultuur volkstuin van Ragnhild is nog in ontwikkeling, maar heeft heel veel potentie en de door haar aangelegde egelburcht was al bewoond!
Tot slot fietsten we richting educatieve tuin de Enk. Dit complex gaf mij wel een beetje het gevoel van: “het mooiste is voor het laatst bewaard”. Wat een inspirerende plek!
Het lijkt erop dat alle overgeschoten straatstenen van gemeente Rotterdam hier afgeleverd worden om dienst te doen als bouwmateriaal voor bijzondere kunstwerken en knusse zitjes. Eric Groen leidde ons rond door een permacultuur voedselbos in wording en Gerrit Roukens, beheerder van het complex, vertelde over zijn kennismaking met permacultuur.
Inmiddels was het al na zessen en zat de tour er voor mij op. Omdat ik nog een flinke tocht voor de boeg had, besloot ik om de gezamenlijk te bereiden maaltijd over te slaan zodat ik nog in het licht terug kon rijden.
Behoorlijk moe, maar nog helemaal vol van deze inspirerende dag, kwam ik even na achten weer aan bij mijn eigen perma-paradijsje in Maassluis, met op de teller ruim 88 km!
Geplaatst in inspiratie
